Сар шинэдээ сайхан шинэлээрэй.

Цагаан сар тэмдэглэлгүй арлын орны арал дээр 3 дахь жилээ угтаж байна даа гэж. Энд ажлынхаа өрөөндөө араажаваар бөх сонсоостой, хальт ажлаа дэлгээстэй, сэтгэл сэм сэмхэн догдлоостой, ходоод хоржигноод битүүний буузаа санагалзаастай, үе үехэн айраг үнэртээд ч байх шиг, аргаа бараад ногоон цай балгаастай (уг нь шар айраг уумаар л байна даанч ажил тардаггүй) нэг иймэрхүү дүр төрх байгааг нуух юун.
Бага байхад өвөөгийнд манайхан бүгд цуглаад битүүлгээ хийхээр бэлтгэнэ дээ. Хотоос бүгд ирээд бужигнаад өнөөх дүнзэн байшинд багталцаж ядан байх нь мөн ч таатай сайхан байж дээ. Бөх гарах дөхөхөөр л ЗУРАГТАА ЯНЗАЛ, АНТИНАА ЗАСААРАЙ гээд л аав, ах нар лүндэн буулгана шүү дээ. Тэр үед аймгийн төвд зурагт нилээд тааруу гарнаа. Оросын дөрвөлжин моднууд (рекорд 345) жирэлзээстэй. айргаа уугаад л, зарим нь ууц чанаад, эмэгтэйчүүд таваг идээ будаа засаад, зарим нь гэр цэвэрлээд л, жинхэнэ коммунист субботник тэнд чинь өрнөнө шүү дээ. Гадаа хэсэг нь түлээ түлш, ус мөс болоод ч байх шиг. Нэг тиймэрхүү сар шинийг бэлтгээд оройдоо битүүрээд, манай өвөөгийн эгчийнх бас ойрхон байдаг байлаа. Тэднийд заавал очино. Буцаж гэртээ харьж ирээд оны аз үзнэ хэмээж ёондоотой муушиг тоглоно шүү дэ хэхэ.
Шинийн нэгэн. Өглөө юу юугүй туугдаж босоод зүг мар гэж бужигнаад л золгуут болно доо. Өвөө эмээ маань хүүхдүүд ач зээ нар нийлээд тэр үед 30 гаруй хүн болсон байв. Цувраад золголт болоход нилээд урт цуваа үүсэх нь одоо ч нүдэнд тодхон.
Өвөөгийнд хүн их ирдэг болхоор айл хэсэх асуудал нилээд хүнд. Зочноо гарангуут л араас гарч явтал дараагийн золгуутен улс таараад буцаад гэрлүүгээ орно доо. Ингэж цагаан сараа тэмдэглээгүй удаж дээ удаж.