Сар шинэдээ сайхан шинэлээрэй.

Цагаан сар тэмдэглэлгүй арлын орны арал дээр 3 дахь жилээ угтаж байна даа гэж. Энд ажлынхаа өрөөндөө араажаваар бөх сонсоостой, хальт ажлаа дэлгээстэй, сэтгэл сэм сэмхэн догдлоостой, ходоод хоржигноод битүүний буузаа санагалзаастай, үе үехэн айраг үнэртээд ч байх шиг, аргаа бараад ногоон цай балгаастай (уг нь шар айраг уумаар л байна даанч ажил тардаггүй) нэг иймэрхүү дүр төрх байгааг нуух юун.
Бага байхад өвөөгийнд манайхан бүгд цуглаад битүүлгээ хийхээр бэлтгэнэ дээ. Хотоос бүгд ирээд бужигнаад өнөөх дүнзэн байшинд багталцаж ядан байх нь мөн ч таатай сайхан байж дээ. Бөх гарах дөхөхөөр л ЗУРАГТАА ЯНЗАЛ, АНТИНАА ЗАСААРАЙ гээд л аав, ах нар лүндэн буулгана шүү дээ. Тэр үед аймгийн төвд зурагт нилээд тааруу гарнаа. Оросын дөрвөлжин моднууд (рекорд 345) жирэлзээстэй. айргаа уугаад л, зарим нь ууц чанаад, эмэгтэйчүүд таваг идээ будаа засаад, зарим нь гэр цэвэрлээд л, жинхэнэ коммунист субботник тэнд чинь өрнөнө шүү дээ. Гадаа хэсэг нь түлээ түлш, ус мөс болоод ч байх шиг. Нэг тиймэрхүү сар шинийг бэлтгээд оройдоо битүүрээд, манай өвөөгийн эгчийнх бас ойрхон байдаг байлаа. Тэднийд заавал очино. Буцаж гэртээ харьж ирээд оны аз үзнэ хэмээж ёондоотой муушиг тоглоно шүү дэ хэхэ.
Шинийн нэгэн. Өглөө юу юугүй туугдаж босоод зүг мар гэж бужигнаад л золгуут болно доо. Өвөө эмээ маань хүүхдүүд ач зээ нар нийлээд тэр үед 30 гаруй хүн болсон байв. Цувраад золголт болоход нилээд урт цуваа үүсэх нь одоо ч нүдэнд тодхон.
Өвөөгийнд хүн их ирдэг болхоор айл хэсэх асуудал нилээд хүнд. Зочноо гарангуут л араас гарч явтал дараагийн золгуутен улс таараад буцаад гэрлүүгээ орно доо. Ингэж цагаан сараа тэмдэглээгүй удаж дээ удаж.

Жаргал Зовлон

...Хэт элбэг жаргалд
Хэсэгхэн зовлон амттай
Жаргал ховор цагт
Жаргалын бага нь амттай...

Бодлоо л доо. Жаргал гэж юу юм гэж. Хязгааргүй уудам талд хүссэнээрээ амьдрах бол надад жаргал. Мэдээж хүн бүхэнд өөр өөр. Угтаа бол хүн бүхэнд л ямар нэг хэмжээгээр бага, их зовлон байдаг нь хорвоогийн жам л гэхээс өөр юу гэхэв. Сэтгэлийн учигийг нь тайлж уншиж чадахгүй л болхоос биш бүх хүнд зовлон байгаа. Тэр зовлонгийн үндэсийг хүн өөрөө бий болгоод тэрэндээ зовоод зүдрээд байх хэрэгтэй ч юмуу гүй ч юмуу гэж эхэндээ боддог байлаа. Гэтэл үгүй юмаа. Жаргалыг хайж эрж яваад зовлон болгочихдог нь зөндөө. Наанадаж л гэмээ нь амралт зугаалга, найр наадам, зугаа цэнгэлд сархад гээч идээний дээд тэргүүтэнг дээд урууландаа ч хүргэлгүй хөнтөрч орчноос тасарч, алив зовлонгоо умартан аз жаргалд хэсэгхэн умбаж адаг сүүлд нь өнөөх сархадынхаа балагаар агсан согтуу, зодоон нүдээн, цаашилбал алж талах үйлдэл хийсэн нь амьдын зовлонд унагадаг нигууртайг би энд бичих нь бараг илүүц юм шиг санагдлаа. Гэхдээ л цаас хэдий нимгэн ч, хүн хэдий ухаантай ч гэдэг болхоор л илүү үглээд дахин сийрүүлэхийг хичээнгүйлэв.
зарим нэгэндээ аминчлан захиж ахиж битгий ингэ тэг гэхэд ганц олдох амьдралаа жаргаж яваад дууганаа ч гэх хүн цөөнгүй. Тэдний буруу биш ч юм шиг. Гэхдээ л зовлонд уначихаараа зовох мөрөөрөө зовохгүй бусдыг давхар зовоож, толгойтой хэдэн үсийг нь бууралтуулж, тоотой хэдэн эсийг нь үхүүлж, алгын чинээ арьсыг нь үрчийлгэх нь халтай ч хайран ч.
Бид мэдрэхгүй л дээ, тэр зовлон шаналалыг. Гагцхүү ээж хүн л тэр бүхэнд зовж шаналдагыг саяхан л мэдэрлээ. Эхийн санаа үрд гэж. хүүхэд нь зовлонд унахад эх зовно, жаргалтай байвал эх нь жаргалтай л байна. Гэхдээ бас заримдаа ээжийнхаа санааг зовоохгүй юмсан гээд хэлэхгүй үе зөндөө л тохиодог шдэ. Тэр бүхэнд эх хүн зөн совингоороо мэдэрч, сэтгэлээ чилээж байдаг. Эх хүн хүүхэддээ гэдэг жаргал бэлэглэгч, зовлонг саринуулагч амьд бурхан гэхэд хэнбугай нь ч үгүйсгэхгүй биз.
Энэ бичлэг юу болж хувираваа. Тархиндаа орсноо л энд буулгаад байтал бодрол ч юм шиг, захиас ч юм шиг, хэн нэгнийг буруутгаад ч байгаам шиг. Өнөөдөр нэг л тавгүй байх чинь. Хэн нэгний өмнөөс бас л шаналж буй учраас л тэр. Миний өчүүхэн шаналалын учигийг эндээс ойх нэг нь ойно биз.
Би гарах боллоо...

Osaka Auto Messe 2009

Өнгөрсөн бямба гаригийн амралтаараа ОСАКА АВТО МИССЕ-2009 очиж үзлээ. Хобби, хүсэл хоёртоо хөтлөгдөөд дотор нь ороод нүд баясгаж сэтгэл сэргээсэн төмөр хүлгүүдийг нэгийг ч алгасалгүй ажисаар нэг мэдэхнээ хаах цаг нь болсон байналээ.
Ихэнх машинуудынхаа интериер-т нь анхаарал тавьсан байсан, ялангуяа интертэйнмент талдаа бүр ч тасархай. Диско клаб шиг ВАН загварын машинууд дээр хүмүүс шаваастай.
Тэнд амьтаны нүд унагаасан хос БЕНЦ-СЛК байвшдэ.
Гадна тал, дотор тал, обуд, гэрэл гээд л бүгд СВАРОВСКИЙ-н шигтгээгээр бүрмэл.
За тэгээд л сайхан сайхан амьтад ч байналээ дээ.