Муухай жийбэн хүн

Жийбэн улсад ирсээр 4 дэх жилээ угтах гэж байгаа миний бие сайн муу, сайхан муухай ялгах төдий болсон ч зарим нэг зүйлд гэгээрэх үл гэгээрэх, гэсэх хөлдөхийн алин болхыг тааж тунгааж бардаггүй.
Жийбэн улс ард иргэдийнхээ амжиргааг харгалзан амжиргаа муутай, олон хүүхэдтэй, өндөр настай, бие муутай, эсвэл гадаад оюутанд гэх мэт хэсэг бүлэг хүмст зориулсан хотын захиргааны орон сууцанд суулгадаг юм байна. Миний бие ноднин жил тэр байранд орохоор бичиг бүрдүүлэн өгвэй. Эхний удаа уралдаад барсангүй. Дараачийн удаа дахин "аз гэдэг сохор юм, аа мэргэн хүн бол..." гэж дотроо бодон байрны тэмцэлд хүч үзлээ. Гэтэл өнөөх байранд чинь орох болчдог байгаа. Харин өөрийгөө сохор азтай юу, мэргэн авъяастай алин болохыг мөн л таасангүй. За энэ яахав, тэгээд цааш нь монголчуудын ХХI зууны нүүдэл суудал үргэлжилсээр хэсэг новшоо бааданд ороож баахан зөөлөө. Яджаахад тэр үед нуруу туруу өвдөөд өндийвөл тонгойж чадахгүй, тонгойвол өндийж чадахгүй тэтгэврийн өвгөн шиг болсон байсан ч сайн нөхдийн дэмээр дороо л товхинож авлаа. Үүнээс хойш хэдэн сарын дараа бусад нутаг нэгт нөхдөдөө энэ тухай зөвлөж хэлцэж ёндоогоо үзэцгээ гэх мэтээр уриалан дуудав. Дараагийн тэмцэлд 2 нутаг нэг маань ороод явчихав. Дахиад дараагийнхад 2 нь гэх мэтчилэн орсоор одоо 6 айл аж төрж амьдарч байна. Хамгийн гол нь хүний газар байгаа маниудад өртөг хямд, харицангуй тухтай болхоор ашиг тустай байгаам даа.
Саяхан ийм явдал болов. Манай орцны нэг давхарын насандаа гарсан буурал өвгөн ганцаараа амьдрдаг юм. Тэрхүү өвгөн хэсэг хугацаанд байрны даргын үүрэгт албыг хашиж тушаал дэвшисэн юм. Мөнөөх хугацаандаа өвгөн буруу зөнөсөндөө дамшигтав уу, булхай хиймээр санагдсан уу бүү мэд. Байрны хураамж мөнгөнөөс багахан хэмжээтэй тогшичихсон юм байна л даа. Өнөөх нь дару илрэхгүй хаачихав. Хэрэг мандаж буурал өвгөнийг шүүлтэнд суулгаж есөн эрүүдэхээс наагуур юм болов. эцэст нь өвгөн байрнаасаа хөөгдөхдөө тулав. Хөөрхий өвгөний идсэн мөнгө нь ядуу оюутан надад гайгүй л хэмжээний санагдахыг бодоход гавихгүй болох нь тодорхой байгааздээ. Ингээд нийтээрээ хуралдаж өвгөн буурлыг нэн даруй байраа суллаж өг хэмээн зарлигдавай. Мань өвгөн уг нь нилээд нийтэч, гадаа цэцэрлэгт үргэлж жимс тарьж тэр байрны оршин сууч хүүхдүүдэд тарааж өгдөг хүн байсым. Гэтэл Хажуу байранд бас нэг шизофренитэй юмуу, шаариг дутуу юмуу бас алин болхыг таашгүй өвөгжөөр эр байнаа. Тэр болвоос өнөө өвгөн буурлыг хаа таарсан газраа заагинаж харааж зүхэж, байрны олон нийтэд муу муухайгаар нь хэлж хутгаж явдаг нэгэн. Байрны хуралд өнөөх ШизоШаариг дутуу нөхөр гол дүрд тоглон эрүүдэх авай.
Өнөө өглөө нутаг нэгттэйгээ ажилд гарах замдаа таартал өнөө өвгөний талаар бас чих дэлсээд авав. Юу гэвэл хэсэг нөхдүүд (мэдээж жийбэнгүүд) өвгөн буурлыг тагнаж том хаустай л гэнэ, ажил хийдэг ахиу цалин авдаг л гэнэ, нууц хүүхэдтэй гэх мэтээр баахан мэдээлэл цуглуулж заримыг нь бүр баримтжуулсан юм байх. Дургүй зэвүү зэрэг хүрч сонсохоос ч сонирхолгүй санагдав. Яахнав дээ, хөгшин хонины насгүй болсон хүний мууг үзэж яцыг нь цайлгаж. Манайхан (монголчууд) хэдий хүний мууд дуртай ч гэлээ ахмад настанаа хүндэлж, үгийг нь сонсож, үнсүүлж явдаг ард түмэн. Тиймдээ ч тэрүү дээрх үзэгдэл нэг л таагүй санагдлаа. Жийбэн хүний муухай за н нь нэгнийгээ буруудвал бултаараа нийлж хаднаас түлхэн унагааж аваад санаа нь амардаг болтойм. Манай Аса аваргыг хаднаас түхэж унагах гээд даанч барж идсэнгүй дээ. Барах ч үгүй л дээ муусайн жийбэнгүүд.

Аялал-1

Анхны аялал биш ч гэлээ энэ одооноос эхлэж явсан газрын сонин содонг дуугүй дүрсээр илэрхийлж байхаар боллоо.
Өнгөрөгч бямба гариг намрын шар нар ээсэн сайхан өдөр байлаа. Бидний хэдэн нөхөд дугуйгаар аялал хийхээр төлөвлөсөн байсан тул жаал зугаа юмсаа базааж аваад аялалдаа гарлаа. Эцсийн цэг бол БУРХАНТ УУЛ буюу 神山 хэмээх газар байлаа. Өмнө өдөр гарын таван хуруу шиг тавуулаа явахаар тохирсон байтал нэг хуруу маань явахаан байж дөрвөн хуруу баг аялалд гарсым. Нийт явсан зам маань 42км (хоёр талдаа) бөгөөд үүнээс яг 5км уул өгсөж хар хөлсөө цувуулж хамаг чадлаа баран байж оройд нь гарав. Гэвч уулнаас дугуйтай шааригдаж буух хамгийн сайхан хэсэг байлаа гэж.

Бид уул өгсөх замдаа

Уулан дээр нэг ийм баримал байсан чинь Хайрын бурхан юм гэнэ. Хосууд ирж адисладаг юм гэнэ

Хосууд нэрээ хоёр талд нь бичээд энд цоожлоод орхивол насан туршдаа салдаггүйм гэнээ. би нэг зүүдгиймүү гэснээ ээ дээ энэ Жийбэн улсад цоожлогдчихвол баларсан юм болох байх гээд нэжгээд сүүдэр буулгаад холдовой.

Хоолоо идэх гэтэл савхаа мартсан байлаа.

Аялал адал явдалгүй бол сонин биш байв. Нэгний маань дугуй хагарч хэсэг саатав.

Намрын налгар өдрүүд дуусах дөхөж байна даа

Зургийн хичээлийг давхар хийж л явлаа

Нутгийн зүг хүлгийн жолоо залаваа

Амжилттай газардсаныг тэмдэглэж аялалаа дуусгалаа.

Унтамхай сэрүүлэг

Орчин үеийн технологийн дэвшлийн хурдыг миний хоёр чих л лав гүйцэж сонсохгүй болж байх шиг байна. Тамирын голын мөсийг долоох шахаж хоёр идэхгүй хоосон хонохгүй хэдэн цаас цуглуулж цуглуулж нүдэнд тусаад авахгүй л бол бүтэн нойртой хонохгүй зүүдэлж сэрээд байдаг нөгөөх дамшигийг чинь авах гээд очихлээр алий хэдийний дараагийн дараагийн загвар нь гарчихсан байхымаа. За тэр технологийн дэвшилтэй хөл зэрэгцэн амьдрах ч яахав миний хэрэгцээг л хангаж байвал барав гэж.
Хэдэн сарын урд одоо цагийн хэрэглээ болоод буй нөгөөх АЛИМ компанийн үйлдвэрлэдэг И-Утас 3Г гэгч дамшигийг авсан юм. Элдэв янзын өргөтгөлүүдийг өрж гангарч ид шидийг нь бахдан биширч баахан дамшигдав. Харин өглөө болгон сэрээдэг И-Утас маань өөрөө унтчихсан юмуу, өвчин туссан юмуу бүү мэд. Өчигдөр 6.25 дуугарах байтал 7.15д дуугарав. За яахав, би буруу сануулсан юм байлгүй гэж бодсгээд ахин залруулж тохируултал өнөө өглөө 6.50д хангинаж хурд авхуулдаг байгаа. Ингэж энэ долоо хоногт хоёронтоо хоцров, хоцров ч гэж дээ хоцроов.