Шинэ жилийн мэндчилгээ

Дууг хүртэл инээдээр хийчдэг л юм байна. Овоо муу гар юмаа.

Ахын сургааль

Өнөө өглөө нагац ахтайгаа нилээд чаатлаж элдэвийг ярилцлаа. Ах маань наран улсад ирээд арван хэдэн жил суурьшисан болхоор намайг энд үлдэж ажилла, эсвэл Америк явж дахиж сур гэсэн байр суурьнаас хандаж эхэллээ. Би нэгэнт дунд сургуулийн сурагч биш болхоор дотроо бодсон төлөвлөсөн ажлуудынхаа зах зухаас хэллээ. Эндээс төгсөж очоод ингэнэ тэгнэ гээд л. Мань хүн ч бас дахиад л зөндөө л зүйл дээр жишээ аван надад ухаарал хайрлаж байгаа хэдий ч би гэдэг хүн нэгэнт шийдсэн болхоор арагшаа алхах боломжгүй санагдана. Боломжгүй гэдэг нь хэн ч намайг заавал ирж ажилла гэж шахаж шаардаагүй, зөвхөн өөрийн дотоод хүний сэтгэхүйд захирагдаад буй хэрэг. Хүний дотор оршдог дотоод хүн бол агуу хүчтэй гадаад хүнийг удирдан залж байдаг болхоор гаднаа хүнд ямар ч харагдсан байлаа дотоод хүнийг нь олж таних мэдэх гэдэг туйлийн хэцүү даалгавар болтой.
Гэхдээ би бол хүнийг анх уулзаад танин мэдэхдээ нүд, гарын хуруу, гутал гурваас өөртөө боломжийн дүгнэлт хийчдэг. Мэдээж хүн болгонд өөр өөрийн гэсэн цензур байдаг гэдэгт маргах юун. Гол ярианаасаа нилээд гажчлаа.
Эцэст нь ах маань одоо глобалчлагдаж уй энэ цагт хаана ч ажилсан, хаанаас ч ажлаа хийж болдог болсон шүү дээ гэж байсан. Мань хүн бол компюүтер, програмчлал, сансар судлалын салбарт нилээд ажил хийсэн л дээ. Түүндээ ч сэтгэл хангалуун явдаг. Гэтэл миний хувьд арай өөр гэхиймуу даа. Миний ажил бол нөгөө софтвер, аутсорсинг байдлаар ажиллах боломжгүй, улаан гараараа л зууралдаж байж үр дүнгээ үзэх болхоор энэ тухайгаа хэлээд хаялаа. Өөрийн санаа өөртөө зөв... за түр баяртай. гэсээр ах маань ажилруугаа яарлаа. Би ч ажилдаа орсон.