Фүжи ууланд бид...

2009 оны 6 сарын 27-ны өглөөний 04:27 минутанд Ёпоон орны бахархал болсон ФҮЖИ уулын ноён оргил дээр би зогсож байх юм. Зүүд ч юм шиг зураг ч юм шиг гэгчээр өглөөний нар мандахыг тэрхүү хайрхан дээрээс харахад дэлхий бөөрөнхий юм гэдгийг үзэж нүдээ баясгаж сэтгэлээ сэргээгээд ирлээ.
Бидний аялал Токушимагаас гараад Кобе, Осака, Киото, Нагояа хотуудыг дайран өнгөрч нийт 580км газрыг туулан Шизуока аймгийн Фүжиномияа хотод байх Монгол тосгон буюу モンゴル村 гэж маш сайхан газар алжаалаа тайлж амарлаа. Тэндэхийн зохион байгуулагч ажилтан болох бидний үеийн 2 залуу монголоо сурталчилсан олон сайхан зүйл хийснээс гадна хөөмийлөх, морин хуур тоглох, биелгээ хийж олныг хөгжөөж байгаа нь бахархууштай санагдаж байлаа.
Хэдийгээр ФҮЖИ ууланд авиралт албан ёсоор 7-р сарын 1ээс эхэлдэг боловч энэ жил цаг агаар гайгүй, цас багатай байж биднийг харж үзсэн гэхэд хилсдэхээргүй байсан тулдаа хугацаанаас нь өмнө авирч гарсандаа миний бие баяртай байгаа гэжугаа. Авирч байх явцад агаарын даралтын зөрүүнээс улбаатайгаар зарим нэгийн маань толгой эргэх, дотор муухайрах (ялангуяа бууж байхад), хамраас цус гарах гэх мэт бяцхан ПРОБЛЕМууд гарч л байлаа. Орой дээр нь гарчаад төрийн далбаагаа мандуулаадс зургаа авхуулсны дараа сэтгэл ханамж 100 хувь болсны дараа уулнаас бууж машиндаа хүрээд хэсэг зуур амарч аваад буудалласан газарлуугаа буцахаар одвой.
Бидний буудалласан газраас холгүйхэн しらとうのタキ гэж үзэсгэлэнтэй сайхан хүрхрээг үзэж хэдэн хором саатснаар бидний аялал өндөрлөж нутгийн зүг хүлгийн жолоо залсаар ирлээ.

Yes, We can

Монголын Иргэний Агаарын Тээврийн хөлгийн техникийн засвар үйлчилгээний алба саяхан “C” check performance on SAAB-340 гдгийг амжилттай хийж гүйцэтгэсэн гэнээ. Болоошдээ тэ.
Энэ мэт өндөр өртөгөөр гадаадад хийлгэдэг сервисээ өөрсдөө хийгээд байвал. “C” check performance гэдэг нь хөлгийг бүрэн задаргаа хийж шалгаж, үйлчилгээ хийдэг юм шиг байна.

Бас ноднин жил ирсэн BOEING-737-800 өөрсдөө будаж өөрчилсөн гэсэн.

Монголчууд уг нь эвээ олоод эрчтэйхэн ажиллавал чадахгүй, мэдэхгүй зүйл үгүй бөгөөд амжилт олоход ч чадах улс даа гэж...

Replace

Блогынхоо нүүрийг нь угаагаад нөгөө хувцасыг нь өмсөгөөд амьхандаа л янзаллаа. Нилээд удаан хугацааны турш салхи сэвэр оруулаагүй болтой.
Тэгээд өмнөх бичлэгүүдээ эргээд харахнээ нэг их л хөгшин хүн шиг социализм энээ тэрээ, тэдэн онд тийм ийм байхад гэж бичжээ. Одоо орчин үерүү шилжиж глобалчлагдахгүй бол горьгүйээ энэ хүн. ккк.
Гэхдээ энд би юу ч бичиж байсан гэлээ миний мэдлийн талбар, сэтгэл үлдэж санаанд орсноо буулгасан болхоор ТА намайг битгий зэмлээрэй дээ.

Эх орон

... За хүүхдүүдээ "Эх орон" гэж юу вэ? .. гэдэг асуултыг бага ангид байхад багш маань асууж байсан ер санаанаас гардаггүй юм. Хүүхдүүд янз бүрээр л хариулна. Нэгдүгээр ангийн нусаакууд хөөрхий юугаа ч мэдэхэвдээ, ээж аавынхаа ажлыг бодож байгаад л зарим нэг нь ...эх орон бол үйлдвэр, комбинат, мал, ард түмэн... гэх мэтээр хэлж байсансан. Ер нь тэр үеийн социализмын сургалт эх орон, ажилчин, ах дүү орны харилцаа гэх мэт үндсүүдээр бядний тархийг угааж байсан л даа. Тухайн үед эх орон гээч 2 үгийг л мэдэхээс биш үгийн үндсийг нь ойгохгүй шахуу л гүйж байж. За тэгээд юугаа ч мэдэхэвдээ. Хурдхан завсарлага болоосой, ундаа олж уух юмсан гэж бодоод сууж байсан мань мэтэд тэр эх орон "Асуудал" биш шиг санагддаг байлаа.
Саяхан монголруугаа ажлын шугамаар нэгээхэн долоо хоночоод ирлээ. Алба, амины (амины ажил шоудах биш шүү) ажлаа хослуулчих санаатай нилээдгүй гүйлээ дээ. Нэг орой аавындаа хоол идээд сууж байтал номын тавиур дээр "Булган аймгийн Бага нэвтэрхий толь" гээч урд хожид үзэгдэж харагдаагүй ном байхаар нь аваад үзлээ. Хамгийн түрүүнд харахыг хүссэн зүйл маань өвөөгийнхөө тухай. Миний өвөө Булган аймагт 20 гаруй жил ажилж амьдарсан нэгэн. Үндэс угсаа гэвэл Булганы хүн биш л дээ. Тиймдээ ч би тэр сайхан нутагт төрсөн байх л даа. Аймгийн үзэл суртал ухуулагч.., аймгийн нэгдүгээр нарийн бичгийн дарга олон жил хийж булган аймгийн бүтээн байгуулалтад олон ч зүйлийг хийж босгож явсан. Булганд "ширүүн хар" нэрээрээ алдартай, булганы ард түмэн сайн ч мэддэг. Хэдийн чанга хатуу хүн ч далайлт нь сүртэй ч буулт нь зөөлөн гэж хүмүүс ярихыг олонтаа сонсож байлаа.
Тэрхүү бага толь бичигт Булган аймгийн даргаар ажилж байсан (заримыг нь санахгүй байна) Гөлгөө, Лхагвасүрэн, Бадарч, Жавзмаа, Раднаа, Оюунбат (энэ сүүлийн нөхөр одоо аймгийн засаг даргаар ажилж байгаа юм)гэж хүмүүсийн нэр ажилж байсан он сараар тавьсан байхад өвөөгийн маань нэрийг ч дурсаагүй байсан нь хачирхалтай ч эгдүүцмээр санагдаж байлаа. Энэ хүн аавын маань аав болох Содномжамц гэдэг байсан. Энэ хүн хэдий Булганы уугуул иргэн биш ч гэлээ энэ аймгийн төлөө хөлс, хөдөлмөрөө зориулж байсанг нь дурсах битгий хэл мөнхлөх ёстой мэт санагдсан. Хүний хийсэн бүтээсэнг үгүйсгэж байгаагаас ялгаа юу байхав. Хэтэрхий нутгархаж, нэг талыг барьсан санагдсан.
Миний ээжийн аав мөн л Булган аймагт "насаараа" ажилж амьдарсан. Гэхдээ Лоохууз, Нямбуу, Сүрмаажав нарын хамсаатан хэмээн буруутгагдаж хэлмэгдэн нутаг заагдаж энэ газар ирсэн түүхтэй. Тэр цагаас хойш ажил амьдралын гараагаа эхэлж сууршисан юм. Ардчилал гартал хараа хяналтанд, мөрдлөг, сэрдлэгэн дор байсанг миний бие ухаан орсон байсан тэр цагт мэдэрч эхэлсэн. Тухайн үеийн хүмүүс эдийн засгийн ашиг сонирхол, хувийн ашиг харж ажилдаггүй байсан. Тэдний л нэгэн адил Булган аймагт хөдөлмөрлөж бүтээж явсан. Энэ хүний тухай бас л тэр номонд дурдагдаагүй байлаа...
Ийм нэг цухасхан бодол тэрхүү агшинд тархинд бууж байсанг одоо энд сийрүүлж бичлээ.
Эцэст нь эх орон л бол эх орон. Өчүүхэн зүйлд нутгархаж, үндэсхэрхэх үзэл санаа хизнээн явцуу болхыг жижигхэн жишээн дээрээс л ингэж харагдаж байна. Харь газар суугаа бидэнд монголын хаана нь ч очсон цээж дүүрэн амьсгалж (улаанбаатар маань утаатай ч сайхан шүү ккк), хамаг чадлаараа хашгирсан ч хэн ч хориглохгүйд л эх орныхоо иргэний хувьд эрх чөлөөгөө эдэлж байгаагын илрэл бусуу.
би эх орон гэдэг асуултанд ингэж л хариулах байна.